والدین باید با بازی با کودک،  زمان های پرنشاطی به وجود آورند. اگر مادر از تماس های بدنی و فیزیکی با کودک خود ناراحت می شود یا کودک آمادگی لازم را نداشته باشد بازی کردن با کودک نتیجه و ارزشی نخواهد داشت و اگر مادر اصرار کند، به جای ترشح مواد شیمیایی محرک و شادی آفرین در مغز کودک مواد شیمیایی استرس زا ترشح می شود. مادر می تواند بازی های زیر را با کودک شیرخوار خود انجام دهد:

1-  پوشاندن چشم و جستجو کردن: پارچه ای جلوی چشم خود با کودک بگذارید و با تعجب و تغییر صدای خود بگویید «کجا رفتی؟» سپس پارچه را بردارید و با خوشحالی بگویید «شما اینجا هستی» یا «من اینجا هستم».

2- مخفی شدن و جستجو کردن: اجازه دهید کودک در جایی مخفی شود، سپس شما زیر تخت، زیر فرش یا به آسمان نگاه کنید و به دنبال کودک بگردید و بگویید «کجا هستی؟» بعد او را با حالت خوشحالی پیدا کنید. این نوع بازی موجب خوشحالی کودک می شود.

3- بازی چهره به چهره: روی زمین رو به روی کودک خود بنشینید و چهره به چهره با دست های خود با او بازی کنید.

4- بازی با پر یا گلوله ی پنبه: گلوله ی پنبه یا پر را بین خود و کودک روی بالشتی بگذارید و آن را فوت کنید تا پر به طرف دیگر برود یا تعدادی پر را با فوت کردن در هوا پخش کنید و با کودک مسابقه بدهید که کدام یک پرها را قبل از اینکه به زمین برسد می تواند بگیرد و یا یک عدد پر را روی سر همدیگر قرار دهید و آن را فوت کنید تا به هوا برود و بعد کودک آن را بگیرد.

 5- حباب درست کردن: پدر یا مادر می توانند با فوت کردن آب صابون، حباب ایجاد کنند، سپس خود و کودک سعی کنند با انگشت های خود حباب ها را پاره کنند.

6- برچسب زدن: پدر  و مادر می توانند برچسب های رنگی را روی بینی، آرنج و یا دست خود بچسبانند و مقایسه کنند کدام یک از آن ها بهتر و قشنگ تر است.

 7- بازی خوردن دست و پای کودک: به طرف کودک بروید و وانمود کنید که می خواهید دست ها و پاهای او را بخورید و بگویید:«عجب دست و پای خوشمزه ای داری، من می خوام آن ها را بخورم». هنگامی که لب های خود را به دست و پای کودک می گذارید صدای خوردن از خود درآورید.

8- تعقیب کردن کودک و گرفتن او: کودکان دوست دارند کسی آن ها را تعقیب کند و آن ها را بگیرد. به کودک خود بگویید:«من گرسنه هستم و می خواهم تو را بگیرم و بخورم، چقدر خوردن یک بچه خوشمزه است!» سپس او را تعقیب کنید این کار برای او خیلی هیجان انگیز است.

 9- سر و ته کردن کودک: بیشتر بچه ها  دوست دارند که پدر یا مادر آن ها را بین دوپا سر و ته کنند. دست های کودک را بگیرید و آرام به اطراف تاب دهید. موقعی که این نوع حرکات را انجام می دهید کودک می گوید:«دوباره، دوباره» و لذت می برد. توجه داشته باشید این بازی ها را در حالی که روی کاناپه یا تختخواب نشسته اید و با رعایت احتیاط کامل انجام دهید تا موجب آزار و اذیت کودک نشود.

10- بازی با شست پای کودک: اگر کودک جوراب پوشیده است از روی جوراب انگشت شست پای او را بگیرید و به او بگویید: «شما در جوراب خود شکلات، سیب یا گردو  مخفی کرده ای» و وانمود کنید که می خواهید آن را بخورید. سپس جوراب او را درآورده و با تعجب به او بگویید:«اوه، این که انگشت شست شماست!»

11- خیمه شب بازی با عروسک: یک عروسک و یا یک عدد جوراب که دستتان را داخل آن کرده اید را جلوی عروسک کودک قرار دهید و برای عروسک او آواز بخوانید و قصه بگویید، کودک نیز با عروسک خود برای عروسک شما آواز می خواند این بازی برای کودک بسیار جالب است و از آن لذت می برد.

12- بازی با تلسکوپ: برگه ی کاغذی را لوله کنید و آن را با نوار چسب بچسبانید به طوری که به شکل لوله ای درآید و به کودک بگویید این مانند یک تلسکوپ است و با آن می توانید اشیاء دور را ببینید. سپس به او یاد دهید که از درون آن به اشیاء مختلف نگاه کند و از او بخواهید که برای شما توضیح دهد. بعد همین کار را شما انجام دهید و برای او توضیح دهید که چه چیزی می بینید. این نوع بازی برای کودکان بزرگتر از چهارسال مناسب است.

13- فرقون بازی: پاهای کودک خود را مانند دسته های فرقون در دست بگیرید و از او بخواهید که بر روی دستان خود راه برود بچه ها این بازی را دوست دارند.

14- راه رفتن هماهنگ: همانطور که ایستاده اید به کودک خود بگویید که روبروی شما بایستد و دستان او را بگیرید سپس از او بخواهید که کف پاهایش را بر روی پای شما بگذارد و بایستد سپس شما شروع به حرکت کنید به این ترتیب کودک شما در حالی که ایستاده است همراه شما حرکت می کند و این کار برای او بسیار لذت بخش است.

 15- بازی با گل های فرش: معمولا در حاشیه ی فرش ها گل های مخصی هستند که در فواصل مشخص تکرار شده اند. شما یک گل را برای خود انتخاب کنید و از کودک خود بخواهید که او هم یک گل را برای خود انتخاب کند. سپس بر روی حاشیه فرش شروع به حرکت کنید به طوری که هر یک از شما فقط حق دارد پایش را بر روی گلی که انتخاب کرده بگذارد در غیر این صورت بازنده خواهد بود، این کار دقت کودک شما را بالا می برد.

 حضور در طبیعت: کودکان را تشویق کنید که با یک سطل آب و شن بازی کنند و با اسباب بازی های ساده خانه، قلعه و کاخ بسازند. کودکان خودشان راه بازی خود را پیدا می کنند و در این میان از اسباب بازی های گران قیمت کاری ساخته نیست!

کودک نیاز دارد که در محیط های مختلف و متفاوت به فعالیت و کنجکاوی و کاوش بپردازد. کودک را به باغ و جنگل و صحرا ببرید و اجازه دهید که با طبیعت آشنا شود و با برگ و شاخه های درختان بازی کند. به او نشان دهید چطور می تواند از صخره ها بالا برود. پس از مدتی خواهید دید که قدرت یادگیری و خلاقیت او افزایش می یابد. در این مواقع بهتر است شما کنار او باشید و او را زیر نظر بگیرید و از شادی و شعف او لذت ببرید.

 فضاهای باز: محیط هایی که کودک بتواند تصورات و ایده هایی از آن محیط ها در مغز خود بپروراند مانند پارک ها، باغ وحش ها، قلعه ها و آثار تاریخی، مفید هستند. اسباب بازی هایی که در پارک ها برای کودکان ترتیب داده شده است گرچه موجب پرورش فکری و ذهنی کودک نمی شود ولی موجب افزایش فعالیت جسمی او می شود و بسیار مفید و کمک کننده است و به سلامت کودک کمک می کند.

آثار هنری: بردن کودک به سالن هایی که آثار هنری مانند نقاشی، مجسمه و هنرهای دستی نمایش داده می شود، موجب می گردد که کودک ایده ها و نظراتی نسبت به آن ها ابراز دارد. در چنین نمایشگاه هایی کودک را آزاد بگذارید که خود اظهار نظر کند. اگرچه رنگ کردن نقاشی ها نیز برای کودک لذت بخش است ولی تصورات و تخیلات کودک را تحریک نمی کند. اگر پدر و مادر به هر صورتی بتوانند سیستم کنجکاوی و کاوشگری کودک را تحریک نمایند اساس رشد مغزی او را پایه گذاری کرده اند.